Hoe is het om transgender te zijn?

Gerrie uit Dorst (61) loopt inmiddels zelfverzekerd door de winkel op zoek naar jurkjes. Dat was vroeger wel anders: twintig jaar geleden besloot ze om als vrouw door het leven te gaan.

Haar lage stemgeluid zorgt er soms nog voor dat mensen haar als man aanspreken, maar met die vergissingen gaat Gerrie nuchter om.

‘Ik weet niet beter dan dat ik vrouwenkleren draag. Dat deed ik van jongs af aan maar in het begin was dat stiekem’, vertelt Gerrie. ‘Sinds twintig jaar draag ik iedere dag publiekelijk vrouwenkleren en voel ik me eindelijk vrij.’

Een bepaald moment waarop ze besefte ook echt een vrouw te willen zijn, heeft Gerrie niet. ‘Ik wist het altijd al. Het besef dat ik ook daadwerkelijk vrouw kón zijn, kwam met de jaren. Ik zag dat de wereld steeds meer veranderde en dat er meer mogelijk werd.’

Toch was het besluit om in transitie te gaan daarmee nog niet gemaakt. ‘Het heeft alsnog jaren geduurd voor ik mezelf had geaccepteerd, maar inmiddels ben ik volledig mezelf’, zegt ze vol trots.

Ze snapt dat het voor de wereld om haar heen nog even wennen is. ‘Toen ik 15 jaar was, vond ik het ook raar als ik iets over transgenders hoorde. Het is ook wennen. Zelf heb ik er jaren over gedaan om aan mijn wens te wennen, dan kan ik niet van de wereld verwachten dat ze mij in een uur, een dag of een week aanspreken voor wie ik wil zijn.’

Met vergissingen gaat Gerrie dan ook nuchter om. Haar stemgeluid is erg laag omdat ze pas op late leeftijd hormonen is gaan nemen. ‘Aan de telefoon noemen mensen mij vaak meneer. Dat begrijp ik en daarom leg ik het vaak even uit. Als mensen mij in het echt vragen hoe ik aangesproken wil worden, zeg ik vriendelijk: Ik denk dat je dat wel kan raden als je kijkt naar hoe ik mij kleed.’

Met discriminatie heeft ze haast niet te maken, daar is Gerrie dankbaar voor. ‘Ik hoor alleen maar positieve reacties uit mijn omgeving. Daarin ben ik een luxepaard, besef ik. Ik vind het tragisch dat andere transgenders met discriminatie te maken krijgen.’

Waar veel mensen tijdens de Pride naar Amsterdam trekken, voelt Gerrie zich meer dan thuis in haar eigen omgeving. ‘Ik voel me volledig mezelf in Breda. Door alle toeristen in Amsterdam vind ik het daar een beetje voelen als Disneyland. Dat is hier niet het geval.’

Prideweek bij Omroep Brabant

Hoe fijn is het om helemaal jezelf te kunnen zijn en geaccepteerd te worden zoals je bent? Dat wil toch iedereen? Helaas is dat niet voor iedereen weggelegd. Van 1 t/m 5 augustus vindt de Prideweek bij Omroep Brabant plaats.

Zie ook:

Acceptatie van LHBTI-Plussers in Brabant scoort een zesje

Scheidsrechter Sjoerd doet alsof hij hetero is 

Opgroeien in een regenbooggezin en een stel met kinderwens



Categorieën:En verder

Tags:

%d bloggers liken dit: