Saïf wacht wanhopig op woning: “dit is geen leven”

By rozegolf on 25 december 2021

De uit Syrië afkomstige Saïf (45) is opnieuw in hongerstaking gegaan. Hij woont al bijna drie jaar in het asielzoekerscentrum in Hardenberg, in afwachting van een woning in Zwolle.

Afgelopen zomer ging hij ook al in hongerstaking. Hij doet in de Stentor een wanhopige oproep aan alle Zwollenaren: wie heeft er tijdelijke woonruimte?

“Ik kan maar niet stoppen met nadenken. Wanneer kan ik beginnen met mijn leven? Het is uitzichtloos. Ik voel me zo slecht, depressief. Ik kan niets meer. Dit is geen leven.”

“Ik heb geen toekomst hier in het asielzoekerscentrum. Ik heb het gevoel dat ik niets waard ben. Daarom ben ik weer in hongerstaking gegaan.”

Kerst

Saïf wordt bijgestaan door Sandro Kortekaas, voorzitter van de stichting LGBT Asylum Support. “We gaan allemaal de kerst in, maar deze man gaat in hongerstaking. Dat moeten we ons aantrekken. Durf het aan om iemand een plek te gunnen die jou misschien vreemd is. Je geeft iemand dan een nieuwe toekomst”, zegt Kortekaas tegen de krant.

Saïf kwam in 2019 naar Nederland terecht. Hij ontvluchte Syrië, omdat hij daar als homoseksueel zijn leven niet zeker was. Hij is intussen statushouder, maar zit al ruim twee jaar in het asielzoekerscentrum in Hardenberg te wachten op een eigen onderkomen.

Kortekaas: “Saïf heeft al zo lang een verblijfstatus, maar hij komt maar niet verder.”

Wachtlijst

De gemeente Zwolle zegt in een reactie in de Stentor dat Saïf op de bemiddelingslijst voor het zoeken van passende woonruimte staat. “Er is indertijd expliciet aan Saïf aangegeven dat hij in de bemiddeling voor het zoeken van een woning geen voorrang krijgt op de overige statushouders die gekoppeld zijn aan de gemeente Zwolle”,zegt een woordvoerder.

“We kunnen er weinig aan doen. De vraag naar woningen is vele malen groter dan het aanbod. Daarnaast is het vinden van een woonruimte voor een alleenstaande vaak moeilijker dan een passende woonruimte voor een gezin.”

Schreeuw om aandacht

Volgens Kortekaas staat dit verhaal niet op zichzelf . “Ik heb dit al zo vaak gezien. Vorig jaar heb ik ook al iemand bijgestaan die ook in hongerstaking ging. Het is een schreeuw om aandacht, en die schreeuw is volledig terecht, want de situatie is zo droevig. Ik heb er geen woorden voor.”