“Mijn naam is Kristian en ik ben homo.” Zo begint een ingezonden brief in de Noorse Krant Bergens Tidende. Kristian vindt dat op scholen meer aandacht moet zijn voor seksuele diversiteit.
Kristian wil dat scholen laten zien “dat homo zijn net zo normaal is als heteroseksueel zijn, en de school moet beter worden in het leren dat het veroordelen van mijn seksualiteit niet acceptabel is.”
Hij nam tijdens zijn schooltijd het heft in eigen handen en schilderde de regenboogvlag bij de ingang van de school. Kristian vindt dat de school dat had moeten doen.
“Het was het werk van de school, maar ik moest het op mijn schouders dragen. Ik heb de vlag geschilderd omdat het een mensenrecht is om te houden van wie je wilt, en het is een boodschap die iedereen zou moeten ontvangen. Omdat het niet abnormaal is, en ook niet illegaal. Houden van wie je wilt is een recht dat iedereen heeft.”
Dit is de hele tekst van de ingezonden brief:
“Mijn naam is Kristian en ik ben homo
Voor mij was het verdomd goed om uit de kast te komen. Het was verdomd goed om mezelf te zijn. Sinds de middelbare school word ik meerdere keren per week “homo” en “flikker” genoemd. Ik kreeg keer op keer te horen dat het niet normaal of oké was om homo te zijn, maar ik ben niet de enige.
Zeven procent van de Noorse bevolking is queer en nog meer zijn onzeker over hun eigen seksualiteit. Meer dan de helft van de homojongeren zegt ook niet tevreden te zijn met hun geestelijke gezondheid , waarschijnlijk vanwege de behandeling die veel LHBT’s krijgen en de angst die het oproept.
Volgens een rapport van het Department of Social Research zegt 23 procent van de homo’s dat ze het afgelopen jaar het slachtoffer zijn geweest van haatzaaiende uitlatingen. Maar dit is een statistiek gebaseerd op mensen die durven te vertellen dat ze zijn lastiggevallen, dus het werkelijke percentage kan veel hoger zijn.
Van jongs af aan wordt ons geleerd dat alle mensen anders zijn en dat we medemensen niet mogen veroordelen. Maar in werkelijkheid als mensen anders zijn, is het ineens een groot probleem.
Maar mensen zoals ik zouden niet lastiggevallen hoeven te worden om wie ze zijn, want het is niet verkeerd dat jongens zoals ik vrouwelijk zijn. Het is niet verkeerd voor kleine meisjes om te weigeren een jurk te dragen, en het is niet verkeerd om van iemand van hetzelfde geslacht te houden. LHBT-mensen moeten zichzelf kunnen zijn, ongeacht hun uiterlijk, persoonlijkheid en wie ze willen zoenen.
Ik heb me altijd anders gevoeld, maar ik heb niet vroeg genoeg geleerd dat ik kon houden van degene die ik wilde. In de seksuele voorlichting leerde ik hoe ik als jongen kinderen kon krijgen met een vrouw, maar niet één keer leerde ik dat mensen andere seksen kunnen waarderen dan het andere geslacht .
Er werd mij verteld dat ik zou trouwen en een gezin, een vrouw en een goede baan zou hebben, maar er werd mij niet verteld dat er andere alternatieven waren als ik geen vrouw wilde. Het waren alleen man en vrouw.
De school heeft me niet verteld dat het normaal is om van hetzelfde geslacht te houden. De school vertelde me niet dat ik niets te vrezen had, en de school kon me niet geruststellen dat ik niet alleen was en dat er anderen waren die er net zo over dachten.
In de 10e klas nam ik het heft in eigen handen. Mijn middelbare school had nog nooit Pride gevierd. Daarom besloot ik een enorme regenboogvlag te schilderen bij de hoofdingang van de school. Ik bezoek deze school nog steeds en krijg keer op keer te horen dat mensen die voor het eerst op school komen zich veilig en geaccepteerd voelen.
Dit zijn het soort dingen die we voor anderen moeten doen. We moeten ervoor zorgen dat iedereen zich veilig en geaccepteerd voelt. Maar ik was het die dit moest doen. Het idee was van mij, maar ik had het niet moeten zijn. Ik zou niet de school moeten veranderen, ik zou niet de vlag moeten schilderen.
Het was het werk van de school, maar ik moest het op mijn schouders dragen. Ik heb de vlag geschilderd omdat het een mensenrecht is om te houden van wie je wilt, en het is een boodschap die iedereen zou moeten ontvangen. Omdat het niet abnormaal is, en ook niet illegaal. Houden van wie je wilt is een recht dat iedereen heeft.
School is een belangrijk onderdeel van het opgroeien […]. De school moet er beter in worden om ervoor te zorgen dat mensen zoals ik het goed doen op school.
De school moet beter worden in het laten zien aan iedereen dat homo zijn net zo normaal is als heteroseksueel zijn, en de school moet beter worden in het leren dat het veroordelen van mijn seksualiteit niet acceptabel is.
Voor u die worstelt met gedachten over seksualiteit, wees niet bang. Er zijn mensen die je accepteren zoals je bent. Toen ik van de middelbare school kwam, had ik geluk. Ik heb goede vrienden leren kennen die me zagen zoals ik ben.
Je zult ook zulke vrienden ontmoeten, misschien zijn het de vrienden die je al hebt, misschien zijn het de vrienden die je op je volgende school ontmoet, of misschien moet je verhuizen om deze vrienden te ontmoeten. Maar ze bestaan - dat beloof ik je.
Uitgaan zou niet moeilijk moeten zijn – het zou gemakkelijk moeten zijn, want jezelf zijn is geen schande.”
(Bron en screenshot: Bergens Tidende)
Categorieën:En verder
rozegolf.net 