Le Mans is een stad die vooral bekend is van de 24 uur van Le Mans, de spectaculaire autoraces op het circuit. De races zijn erg belangrijk voor de stad en de regio. Niet alleen vanwege de naamsbekendheid, maar ook voor de economie. Driekwart van al het toerisme in de stad heeft te maken met het circuit.
Bij de ingang van het circuit staat het museum van de 24 uur. Een fraaie collectie auto’s die ooit geracet hebben op het circuit en een aantal (stoom) auto’s van het merk Bollée. Die firma was in Le Mans gevestigd.
In Le Mans kun je hand in hand met je vriend over straat lopen; de sfeer is erg gemoedelijk. Er is een aantal homokroegen en nog veel meer kroegen, restaurants en winkels zijn homovriendelijk. De homovriendelijke zaken zijn te herkennen aan de speciale regenboogsticker. Zo’n zeventig ondernemers hebben het Charte d’accueil et de bienvenue lesbiennes et gay friendly ondertekend.
Le Mans maakte zich in 2010 op voor de allereerste marche de fierté Zo’n twintig vrijwilligers van Homogene (met een dakje op de eerste e), de homovereniging in Le Mans, hebben de marche georganiseerd. Maanden zijn ze er mee bezig geweest. Voorafgaande aan de marche waren er films te zien en speciale tentoonstellingen. Ze noemden het zelf de Culture Pride. De pride heeft zo’n 1500 deelnemers getrokken.
Homogene is voortgekomen uit een groep vrijwilligers die een radioprogramma maakten, waarin homoseksualiteit centraal stond. Ze hebben nu zo’n veertig leden en zeshonderd volgers op Facebook. Mylene Bodin is nu een jaar voorzitter van de vereniging. Daarvoor was ze al actief binnen Homogene; ze was vooral bezig met het organiseren van feesten en partijen. Ze wilde zich meer inhoudelijk inzetten voor de homobeweging en ging zich bezig houden met het organiseren van onder meer projecten tegen homodiscriminatie en voorlichting op scholen.
Stéphane is dertig en woont in Le Mans. Hij vindt Le Mans een plezierige stad om te wonen. Hij kwam op 24ste uit de kast en zijn leven is er niet echt door veranderd. Familie en vrienden accepteerden zijn geaardheid en ook op het werk –Stéphane is conducteur bij de spoorwegen- is zijn homoseksualiteit geen enkel probleem.
Olivier (43) en Sebastian (37) hebben elkaar ontmoet in een discotheek in Le Mans. Ze wonen nu al weer 15 jaar samen; sinds kort in een huis aan de rand van het centrum. Ook zij vinden Le Mans een prettige stad. De buren doen helemaal niet moeilijk; ze worden geaccepteerd zoals ze zijn. Een eindje verderop in hun straat woont nog een homoseksueel stel.
De oude stad heeft veel bezienswaardigheden. Natuurlijk de kathedraal Saint-Julien, met een enorme gotische uitbouw. Het is een van de grootste en belangrijkste kerken in Frankrijk. Opvallend is ‘het huis van de twee vrienden’, la Maison des Deux Amis, Rue de la Reine Bérengère, op de nummers 18 en 20. Het huis ziet er uit als twee huizen,
met twee voordeuren. Maar achter die voordeuren is het één huis. Het is gebouwd door twee mannen die er samenwoonden. In het houtsnijwerk boven de deuren staan ze afgebeeld. Oorspronkelijk stonden ze er hand in hand, maar in hun armen is de zaag gezet. Le Mans heeft minder tolerante tijden gekend.
Le Mans heeft de tram herontdekt. In 2007 is begonnen met de aanleg van de tramrails dwars door de stad. Er wordt hard gewerkt aan de uitbreiding van het netwerk; in 2013 moet het werk klaar zijn. Dan ligt er zo’n 18 kilometer rails in de stad. Zelfs de tegenstanders van toen erkennen het succes van de tram. Dagelijks reizen er zo’n 55.000 met de tram en het autoverkeer in de stad is afgenomen. Pleinen en straten zijn met de introductie van de tram veranderd in autoluwe gebieden met veel terrassen. Ook het circuit is per tram te bereiken en daar maken tijdens races en evenementen zo’n 70.000 passagiers gebruik van. Het aantal ongelukken na de races door alcohol en snelheidsduivels is drastisch teruggelopen.
De stad mag dan bekend zijn van de 24 uur van, maar de stad heeft veel meer te bieden. Bovendien: 24 uur is veel te kort om kennis te maken met de stad.
Meer over Le Mans is te horen in de Roze Golf van 2 september 2012.
Foto”s: Wim Eeftink
Meer informatie:
Categorieën:Reisverhalen