Dat begint goed: het achtste woord van het verhaal is “pik”, in de zevende regel staat “naakt” en op de zesde bladzijde van het verhaal wordt gesproken over een t-shirt dat van een lichaam wordt gestroopt.
Dubbel leven van >>Micha Meinderts gaat over seks. Maar ook over onzekerheid, enge ziektes en overwinningen. In een heldere en compacte vertelstijl die we inmiddels gewend zijn van Meinderts.
Geheim
Dubbel leven is het vervolg op Cadans en gaat opnieuw over Arthur. In dit boek volgen we zijn eerste jaren bij de politie en het dubbelleven dat ‘ie leidt, omdat zijn collega’s niets van zijn geaardheid mogen weten. En zijn vriendjes en scharrels mogen niet weten dat hij politieagent is. Micha Meinderts spreekt het liefst over een dubbel leven.
Ziekte
Het verhaal speelt in de jaren tachtig, als aids nog nieuw is.
“Hij pakte het dagblad en worstelde met de veel te grote pagina’s (…) voor hij de strips gevonden had, struikelde zijn blik over een kop met ‘homo’ erin. Het bloed trok uit zijn gezicht weg en zijn hoofdpijn bonkte toen hij de hele kop las. Nieuwe “homoziekte” eist eerste slachtoffer. (…) Hij merkte dat hij zijn pas versnelde en riep zichzelf tot de orde. Zo’n vaart zou het heus niet lopen. Er gingen wel vaker mensen dood aan een enge ziekte.”
Voelbaar
Dubbel leven is geen zielig boek over aids, want er kan volop gelachen worden om en met Arthur, maar de angst voor aids is wel voelbaar en geeft weer hoe gedachten destijds moeten zijn gegaan in menig homohoofd. Door een opmerking als “Arthur legde zijn pen neer en las het krantenartikel nog eens. Misschien moest hij morgenochtend in de bibliotheek kijken of hij iets nuttigs kon vinden over die virussen” besef je dat het tegenwoordig met internet toch een stuk makkelijker is om snel geïnformeerd te zijn.
De twijfel over de ziekte komt telkens weer naar voren. “Hij sloot zijn ogen en las de dikke zwarte letters van de krantenkop op zijn netvlies. Zijn heupen (…) kwamen tot stilstand”.
Zoektocht
Arthur komt voor verschillende dilemma’s te staan, en die hebben stuk voor stuk met zijn zoektocht naar acceptatie te maken. “Als híj hetero was geweest, dacht Arthur, zou hij zich niet zo kinderachtig gedragen als de rest van zijn collega’s”.
Meinderts schrijft in rake woorden. “Hij rekende terug en zijn hart werd zwaar. Ruim tien jaar al leefde hij in zijn zelfgebouwde cel van voorzichtigheid, met af en toe een paar uurtjes luchten in een flikkerdisco waar ook niemand hem echt kende, zelfs Joe en Fabian niet. Kende hij zichzelf eigenlijk wel?” Leuk is dat ene zinnetje dat een bruggetje slaat naar nu, als Arthur zich afvraagt of agenten ooit in uniform tijdens de Roze Zaterdag kunnen meelopen.
Sympathie
Dubbel leven is geen zwaarmoedig boek, maar wel een serieus boek. Goed geschreven, en als je eenmaal begonnen bent wil je weten hoe het verder gaat met Arthur. Ik heb sympathie voor hem en zijn zoektocht naar zichzelf.
Maar iets over de helft begin ik een hekel aan hem te krijgen. Arthur is bot, ook al noemt hij dat zelf eerlijk. Hij is egoïstisch en zuipt zich een slag in de rondte. Maar ook die trekjes horen bij hem en geven zijn twijfel weer. Het is wachten op deel drie uit de Arthur-serie om te weten hoe zijn leven verder gaat.
Remco van Schellen
(deze recensie werd mede mogelijk gemaakt door >>Boekhandel ’t Spui in Vlissingen)
Boekinfo:
Titel: Dubbel leven
Auteur: Micha Meinderts
ISBN: 978-90-8092-369-0
Categorieën:Boeken, Fictie, Mannenboeken
rozegolf.net 