Recensie
De lesbische uitgeverij LaVita heeft een gelukkige hand in het uitkiezen van debuterende schrijfsters. Al eerder verrasten vrouwen van wie de boeken via LaVita de wereld in kwamen, en ook nu is er weer zo’n boek: Niks aan de hand van Marjon Klaassen. De schrijfster leidt een uitvaartonderneming en schreef eerder al een handboek voor rouwbegeleiding. Niks aan de hand is haar eerste roman.
Aangenaam
Het boek gaat over Ingrid die tijdens een kort verblijf in een klooster “om mezelf op een hele week rust te trakteren” de Vlaamse journaliste Céline ontmoet. Het klikt; Ingrid wordt verliefd en ook Céline geniet ervan.
“’Aangenaam’, zeggen we allebei tegelijk en moeten beiden lachten om deze vertoning. Niet eerder landde de betekenis van het woord “aangenaam” zo duidelijk in mijn lijf. Voorzichtig schuiven onze handen weer uit elkaar. Mijn hand gloeit na.”
Kinderen
Na het klooster houden de vrouwen contact en Céline komt naar Nederland om Ingrid te interviewen voor een artikel in een blad. En daar begint het eigenlijke verhaal. Ingrid is namelijk volop bezig om te verwerken dat ze als lesbische vrouw kinderloos is en blijft. De manier waarop Klaassen het verhaal van Ingrid verwoordt is indringend.
“De meest essentiële boodschap die ik heb meegekregen [van mijn ouders] is dat het er in het leven om draait om kinderen op de wereld te zetten”, vertelt Ingrid aan Céline. “Twee zussen en een broer van mijn vader hadden geen kinderen. Mijn moeder kon over deze mensen genadeloos spreken.” Toch wil Ingrid kinderen. “Het lijkt me onbeschrijfelijk mooi om dat proces in je eigen lichaam te mogen laten gebeuren.”
Niet doen
Samen met haar toenmalige vriendin Simone zoekt Ingrid een spermadonor, maar de zoektocht mislukt om meerdere redenen. Ondertussen heeft Ingrid al wel aan haar moeder verteld dat ze zwanger wil worden.
“Ze keek strak voor zich uit. Haar lippen had ze stevig op elkaar geklemd. Waar was ze met haar gedachten? Ineens draaide ze haar hoofd naar me toe en zei: “Maar Simone is nog zo jong!” Ik was verbijsterd. Natuurlijk hadden Simone en ik van tevoren diverse scenario’s doorgenomen hoe mijn moeder zou reageren en welke argumenten ze in zou brengen. Maar deze hadden we zelf niet kunnen bedenken.”
De moeder blijft schijnargumenten aandragen waarom de lesbische Ingrid vooral niet zwanger moet worden. Even later komt de zus van Ingrid met de boodschap ““Rob en ik hebben besloten te gaan stoppen met de pil.” (…) “Dat is het mooiste nieuws dat ik kon krijgen. Wat fantastisch!”” zei de moeder.
In haar werk als begrafenisondernemer komt Ingrid in contact met rouw. “Het maakt me zo pijnlijk bewust van het totale ontbreken van sociale erkenning voor mijn gemis, voor mijn niet te hanteren leegte die ik voelde door het niet hebben van kinderen (…) Ikzelf zat propvol verdriet over het nooit hebben van een kind. De ouders [van een overleden kindje waarvoor Ingrid de begrafenis regelt] konden mijn inschakelen. (…) Ik wist niet welke instantie ik voor míjn verdriet moest inschakelen.”
Rouw
Niks aan de hand is een boek over rouw voor een persoon die nooit is geboren. Schrijfster Marjon Klaassen neemt je mee in dat niet erkende gemis. Opvallend is de schrijfstijl van Klaassen. In sommige boeken worden zinnen zò mooi geformuleerd dat je je juist gaat ergeren aan de stijl.
Klaassen heeft de gave om gedetailleerd, deftig en to the point te schrijven zonder dat het opvalt. Voorbeeld: “Ik draai me om en vertel haar zachtjes wat er gebeurt: ‘Mijn rug wordt helemaal warm doordat jij achter me staat.’ Hetzelfde voltrekt zich nu aan de voorkant. Ze lacht naar me en kijkt me opgetogen aan, maar ze zegt niets. Als ik me opnieuw omdraai, omdat ik bij de schalen met eten ben aangekomen, heb ik me letterlijk gewenteld in haar warmte.” Marjon Klaassen, ga door met schrijven!
Remco van Schellen
Boekinfo
Niks aan de hand – Marjon Klaassen
ISBN-10: 90-808722-6-1
Categorieën:Boeken, Fictie, Vrouwenboeken
rozegolf.net 